در انتهای هر سفر در آيينه دار و ندار خويش را مرور مي كنم اين خاك تيره اين زمین پايوش پای خسته ام اين سقف كوتاه ، آسمان سرپوش چشم بسته ام اما خدای ِ دل در آخرين سفر در آيينه به جز دو بيكرانه كران به جز زمين و آسمان چيزي نمانده است گم گشته ام ‚ كجا نديده ای مرا ؟
3 comments:
عالیه
(http://amiiin.wordpress.com)
در انتهای هر سفر
در آيينه
دار و ندار خويش را مرور مي كنم
اين خاك تيره اين زمین
پايوش پای خسته ام
اين سقف كوتاه ، آسمان
سرپوش چشم بسته ام
اما خدای ِ دل
در آخرين سفر
در آيينه به جز دو بيكرانه كران
به جز زمين و آسمان
چيزي نمانده است
گم گشته ام ‚ كجا
نديده ای مرا ؟
tooooooooooop
Post a Comment